At kestanesi ile bile mutlu olabilmek!

Ne zamandır beni ihmal eden yazarımızın yüzünde bugün gülücükler vardı. “Aman nazar değmesin, yine bahaneler bulup beni ihmal etmesin yeter!” dedim kendi kendime. Neyse efendim ben de anlayamadım önce niye bu kadar sevindiğini. Sonra baktım kargodan gelen küçük koliyi açmış, içinden çıkan kremi bacaklarına sürüyor. Bir süre sonra da “oh gerçekten de yorgunluğum gitti!” diye seviniyor.

Doğrusu merak ettim, neymiş bu krem bu kadar sevindirik oldu bizimkisi diye.. Hayali karakteriz ama bizim de anlama yeteneğimiz var çok şükür. Neyse Dr. Frederick Fersder AtKestanesi Balsamı yazıyordu kutunun üzerinde.. Ben bunu daha önce de duymuştum. Yorgun ayaklara, varislere iyi geliyor, insanı rahatlatıyormuş. Bizimkinden duyduğuma göre günde üç kere sürecekmiş bu at kestanesi kremini. “Kokusu keskin ve harika” diye söyleniyordu kendi kendine. Meraklı adamımdır, o yokken gizlice kutunun üzerini okudum, içinde biberiye, nane içeriği ve at kestanesi varmış bu çok sevindiği kremin. Acaba ben de sürsem mi diye düşündüm bir an.. Ben de yaşlı bir adam sayılırım, benim de var hafif ağrılarım. Hele bir uyusun da gizlice denemeyi düşünüyorum. 500 ml. dedikleri kocaman bir krem kutusu bu nasılsa, azıcık sürsem anlamaz bile kullandığımı..

İşte böyle dostlarım. Bu günlerde bir kaç göç durumu var aramızda bizim yazarla.. Beni çok ihmal etti, biraz küskünüm. Normalde böyle O'nun hakkında atıp tutarak gelmem karşınıza bilirsiniz. Ama bir ay beni kendi halime bıraktı, benim gibi yalnız ve konuşma ihtiyacındaki bir adamın o hallerini düşünsenize!!

Biraz böyle devam etsin bakalım, şimdilik kelimelerin efendisi ilan ettim kendimi. O ne derse değil, ben ne söylersem öyle yazıyoruz.

Yaşasın özgürlük! Tembel yazarlara isyan!!!

Kalın sağlıcakla..