Eski çizgi filmler ne kadar güzeldi değil mi? Baksanıza şu resimdeki pozitif enerjiye, şu cıvıl cıvıl çizgilere.. Çocuklar bu filmlerden sevgiyi, yardımlaşmayı, dostluğu öğrenirlerdi. Sadece çocuklar mı? Biz de seyrederdik bütün çizgi filmleri zevkle..Şimdiki çocukların seyrettiklerinden hiç bir zevk alamıyorum nedense.. Tuhaf tuhaf yaratıklar, aksiyon, hız, şiddet hepsi var da eğitici mesajı yok nedense bu yeni versiyon çizgilerin.. Çocuklar da zaten bilgisayardı, psp'ydi, lisanslı oyuncaktı derken kendi hayatlarında baş döndürücü bir aksiyonla yaşamıyorlar mı? Aynı biz yetişkinler gibi onlar da mutsuzlar, çünkü doyumsuzlar.. Bu kadar çok çeşitliliğin, her yerde bulunan ucuz oyuncakların,bu kadar çok elektronik aletlerin arasında zaten sakin ve mutlu kalmaları mümkün olabilir mi?
Teknolojinin gelişmesi, her şeye kolaylıkla ulaşabilir olmamız pek de işe yaramadı aslında gibime geliyor.. Siz ne düşünürsünüz bilmem tabii ki..
Madem eskilerden konu açıldı, 80'li yılların meşhur Bay Meraklı'sından söz etmesek olmaz şimdi.. Anlamadığımız bir dilde konuşan bu basit çizgi adamı ne kadar büyük keyifle seyrederdik değil mi? Hadi bu gün bir değişiklik yapalım o zaman; günlük fıkra yerine gelin nostaljik çizgi adamımız Bay Meraklı ile veda edelim birbirimize.. Hiç tanımayanlarınız varsa bakalım sevecekler mi Bay Meraklı'yı?
Kalın sağlıcakla,
Ucuzcu Bekir Abi'niz..
0 yorum:
Yorum Gönder
Hakaret içermedikten sonra her yorum kabulümdür.